Sosyal Devlet-Norveç:

1—Nüfus ve Yüzölçümü-Para Birimi:

4.9 milyon/148700 km2/Norveç kronu

2—Hükümet Şekli:Anayasal Monarşi

3--Kişi başına milli gelir:54900 dolar                                                   

4—Ortalama Aylık Ücret:6300 dolar                                  

5—İşgücü Oranları:  

Tarım....................% 2.9

Sanayi...................% 21.1

Hizmet....................% 76

6—Norveç ABD nin Uzay Mekiği Programını  1975-2008 arasında 3 kez finanse etti.

7—Norveç Merkez Bankası uluslar arası yatırımlar için Londra, Newyork  ve Şanghay da bürolar bulunduruyor.                

8—Ekonomi serbest piyasa etkinlikleri ile devletin anahtar sektörlerde hakimiyetinin karışımı zengin kapitalist refah devlet                                

9—Sağlık hizmetleri ücretsiz.

10-Devlet yüksek vergi oranları(otomobil(çevre için ),alkol+tütün (yeşil yaşam) ve doğal zenginliklerden  elde ettiği parayı vatandaşlarına harcıyor.                      

10—İstihdamın % 30 kamu sektöründe(Oldukça iyi bir oran-optimum oran-%30-35 gibi)

11—Çalışanların ortalama saat ücreti ve saat başına düşen verimlilik seviyesi dünyanın en yüksek ortalamalarını oluşturuyor(verimliliğin bileşenleri herhalde bilişim,makine kullanımı+eğitim seviyesinin yüksekliği)

12—İşyerinin müdürü ile çalışanları arasında ücret farkı neredeyse yok.ABD ve Avrupa da olduğu gibi şirket CEO ları astronomik ücret almadığı için rakamları şişirme-bilgileri gizleme sorunu yok.

13-Devlet; petrol,hidroelektrik,alüminyum, bankacılık, telekomünikasyon sektörlerinde  % 30-62 arasında hisseye sahip.(optimum oranlar).

14-Hükümetin emekli fonlarının en yüksek olduğu ülke olması.2007 yılı rakamlarına göre bu fonlarda Avrupa nın en büyük fonu olarak 300 milyar dolar birikti.Bu fonlar herhalde getirisi en yüksek tahvillere yatırılıyor.

15-Dünyanın 6. Büyük ticari gemi filosuna sahip(taşımacılıkta en ucuz-en ekonomik  yol su yolu dur)

16—İskandinav ülkelerde  sosyal gelişmişlik övgüye değer olurken aynı zamanda  bu ülkeler insan hakları-kadın hakları konusunda başka ülkelere ders vermeye çalışılırken bu ülkelerde oluşan kadın ve insan hakları sorunlarını ülke yönetimleri çözmeye çalışabilmelidir.

Kaynak:Para Dergisi-31.07-06.08-2011,S:44-45